شهادت شهید محمدعلی شاهمرادی (1365ش)

محمد علی شاهمرادی در سال 1338 در روستای ورنامخواست در یک خانواده مذهبی و متدین دیده به جهان گشود خانواده وی از عشایر بودند و به طبع آن روحیه ی سلحشوری و شجاعت در وجودش موج می زد کارهای شجاعانه ی او باعث شده بود که مورد علاقه همه قرار گیرد به ورزش علاقه مند بود در دوران انقلاب محمد علی به اتفاق دوستانش مبارزه را با نوشتن شعار بر دیوارها و پخش اعلامیه های حضرت امام آغاز کرد پس از پیروزی انقلاب و تشکیل سپاه پاسداران به عضویت سپاه زرین شهر در آمد با شروع جنگ تحمیلی در آغاز سال 1360به جبهه های جنوب اعزام شد و به دارخوین رفت و در عملیات فرمانده کل قوا شرکت نمود که در همین عملیات مجروح شد رشادت های او موجب شد که مسئولیت هـای متعددی به او واگذار گردد در عملیـات فتـح المبین فرمانـده گـردان بود و در عملیـات بیت المقدس فرماندهی یکی از گردانهای عملیاتی را به عهده داشت وی بار دیگر در این عملیات مجروح شد پس از تشکیل تیپ مستقل 44 قمر بنی هاشم (ع)به عنوان مسئول طرح و عملیات وسپس از طرف فرماندهی کل سپاه به قائم مقامی تیپ قمر بنی هاشم (ع) منصوب گردید وی در عملیات والفجر، خیبر ، بدر و کربلای پنج حضور داشت و حماسه های فراوان خلق کرد تا آن که در عملیات کربلای پنج به آرزوی همیشگی خود که همان شهادت و رسیدن به لقاء الله بود دست یافت

رحلت فقیه نامدار شیعه آیت ‏اللَّه العظمی "سیدابوالقاسم‏خوئی" (1413 ق)

آیت‏اللَّه العظمی سیدابوالقاسم خویى فرزند حاج سیدعلی اکبر در شب پانزدهم ماه رجب سال 1317 ق در خانواده‏ای اهل علم و دانش و تقوی در شهرستان خوی دیده به جهان گشود و در 13 سالگی برای تحصیل علوم اسلامی عازم نجف شد. ایشان از کودکی و نوجوانی به هوش و ذکاوت و استعداد معروف بود. آیت‏اللَّه خویى در 21 سالگی به درس خارج مشغول شد و از بزرگانی همچون آیات عظام: کمپانی، عراقی، بلاغی، شیخ الشریعه‏ی اصفهانی و آقا سیدابوالحسن اصفهانی اجازه‏ی اجتهاد دریافت نمود. ایشان از جوانی به تدریس همت می‏ورزید و پس از اخذ اجتهاد، درس خارج خود را آغاز کرد. محفل درس آیت‏اللَّه خویى پرجمعیت‏ترین درس حوزه‏ی نجف بود و فُضلای بسیاری در حلقه‏ی درس این استاد بزرگوار حوزه پرورش یافتند. حضرات آیات عظام: ابوالفضل نجفی خوانساری، میرزا جواد تبریزی، حسین وحید خراسانی، سیدعباس خاتم یزدی، سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، شهید سید محمدباقر صدر، سیدمحمود هاشمی شاهرودی، سید محمدحسین فضل اللَّه و ده‏ها عالم بزرگ از جمله شاگردان این مرجع بزرگ شیعه در طول بیش از 60 سال تدریس می‏باشند. ایشان در تدریس بسیار چیره دست بود و با توانایى شگرفی آموزش می‏داد. هنگام تدریس، شمرده، فصیح، منظم و مرتب سخن می‏گفت و با پرهیز از زیاده‏گویى و حاشیه‏پردازی، درس را فشرده و سنجیده ارایه می‏کرد. از آیت‏اللَّه خویى بیش از 25 دوره کتاب در موضوعات مختلف بر جای مانده است که مُعجَم رجالُ الحَدیث و تَفصیل الطَّبقات الرُّواة در 23 جلد در علم رجال، نَفَحاتُ الاعجاز فی رَدِّ حُسنِ الایجاز در علوم قرآنی و تکمله‏ی منهاجُ الصّالحین و... از آن جمله‏اند. معظمٌ‏له هم‏چنین موسسات خیریه‏ای در شهرهای مختلف دنیا دایر کرده است که شامل بناهای مسکونی، مسجد، حسینه، کتابخانه، مدرسه و درمانگاه می‏باشد. آیت‏اللَّه خویی سرانجام در سن 96 سالگی در حالی که از یک سال پیش از طرف حزب بعث خونخوار عراق در کوفه تبعید بود، در 8 صفر 1413ق برابر با 17 مرداد 1371 ش دار فانی را وداع گفت و در مسجدالخضراء محل تدریس خود در نجف اشرف مدفون گردید.